Flores mens: nieuwe soort of nakomeling van Adam?

Uitgestorven groep dwergmensen ontdekt op een Indonesisch eiland.

Recentelijk zijn er op het Indonesische eiland Flores ^[1] resten van een skelet ontdekt. De naam die de vinders aan deze menselijke resten hebben gegeven (en dus aan de mensen aan wie ze toebehoren) is Homo Floresiensis. Deze naam suggereert dat ze behoren tot een andere soort dan de nu levende mensen, de Homo Sapiens.

De onderzoekers hebben de schedel en delen van het skelet gevonden van waarschijnlijk een vrouw en nog tenminste een tand van een ander individu. In voorlopige rapporten is onder andere vermeld dat dit familielid (een veel gebruikte term in artikelen over de vondst) slechts ??n (1) meter lang was.

Er is veel reden om aan te nemen dat het niet gerechtvaardigd is om een aparte soortnaam toe te kennen. De overblijfselen, laten zien dat ondanks het kleine postuur, het duidelijk om mensen gaat. De vindplaats levert bewijsmateriaal voor het gecontroleerd gebruik van vuur en gebruik van verfijnde stenen gereedschappen. Er is aangetoond dat ze jaagden op de pygmeeolifanten op hetzelfde eiland. Natuurlijk komt ook de vraag op, hoe ze het eiland hebben bereikt? Het lijkt erop dat deze mensen of hun voorouders over aanzienlijke zeevaartkundige bekwaamheden beschikten.

Het is van belang dat de, in een grot gevonden botten, blijkbaar niet gefossiliseerd (versteend) zijn. Als gevolg van het vochtige klimaat hadden de botten de structuur van ?nat vloeipapier?. Je zou verwachten dat degene die in een ontwikkeling van miljoenen jaren geloven een beetje voorzichtigheid zouden betrachten bij het toekennen van een leeftijd aan de resten. (De jongste leeftijd die ze hebben toegekend aan de botten is 18.000 ? 38.000 jaar oud. De stenen werktuigen echter zijn zodanig gedateerd dat het gebruik van de nederzetting wel terug kan voeren tot meer dan 800.000 jaar geleden.)

De eigenschappen van de overblijfselen komen grotendeels sterk overeen met die van Homo Erectus. Van deze hebben we al eerder aangegeven dat het gewoon een vari?teit is van Homo Sapiens. De onderzoekers die de botten op Flores hebben gevonden lijken te denken dat het dwergnakomelingen zijn van Homo Erectus. We kunnen het daar wel mee eens zijn (redactie: immers beiden zijn gewoon variaties binnen de Homo Sapiens. (zie ook aapmensen)

Het lijkt erop dat de zogenaamde progressieve creationisten, die de leer van Hugh Ross aanhangen een dilemma hebben. Als ze toegeven dat deze individuen mensen waren, ofwel nakomelingen van Adam, dan moeten ze de bovenstaande dateringen van de werktuigen verwerpen. Ze hebben in het verleden het idee verworpen dat Homo Erectus mens is (zie Skull wars: new ?Homo erectus? skull in Ethiopia en ook response to a critic). Schijnbaar omdat de reden tot een miljoenen jaren interpretatie van de Bijbel, enkel afhangt van de veronderstelde validiteit van seculiere dateringsmethoden. En omdat ze Erectus hebben verworpen als mens, zou het wel eens g?nant kunnen zijn om een tegengestelde positie in te nemen als het gaat om de miniatuur versie van deze Erectus.

Als deze wezens echter met de gebruikelijke aanpak van Ross, worden afgeschreven als ?zielloze non-humans (niet mensen) die een beetje op mensen lijken?, dan roept dat wel vragen op. Waarom doen deze niet-mensen dan al die genoemde dingen, die vandaag de dag alleen door mensen worden gedaan. ^[2] Het lijkt veel eenvoudiger en ook meer samenhangend om te accepteren dat ze afstammelingen waren van Adam, die deel uitmaakten van de na-Babelse verstrooiing (Gen. 11: 8 & 9)

Hoe komt het dat ze zo klein waren? Er is al veel geschreven over natuurlijke selectie en aanpassing als niet-evolutionaire realiteit (zie Q&A: Natural Selection). Dezelfde krachten en genetische druk van natuurlijke selectie kan ook op mensen worden toegepast. Het is bekend dat de aanpassingsdruk sterker is op eilanden. Bijvoorbeeld het verlies van vleugels bij insecten en kevers, wat elders nadelig zou zijn, kan op een door wind geteisterd klein eiland een voordeel zijn. Immers de kans dat het insect naar zee wordt geblazen is veel groter. (Redactie: Het verlies van de vleugels bij deze insecten is geen vermeerdering van informatie zoals de evolutietheorie dat wenst, maar een verlies van genetische rijkdom, zie ook Kever miskleun: Zelfs een defect kan soms een voordeel zijn.).

Er zijn veel voorbeelden van zoogdieren die ook als dwergvorm voorkomen op eilanden. Een klassiek voorbeeld is de ??n (1) meter hoge fossiele olifant op Sicili? en Malta. Deze pygmeeolifanten werden inderdaad door deze dwergmensen bejaagd. Het is heel goed mogelijk dat deze vormen zijn ontstaan omdat plaatsen met minder natuurlijke bronnen (voedsel etc.) de transmissie van de alreeds bestaande genen voor lagere consumptie ?de voorkeur geven?. Bijvoorbeeld de genen voor ?klein zijn?.

Zelfs een mutationele groeibelemmering, zoals bepaalde erfbare dwergvormen van vandaag de dag, kunnen in dit soort situaties een populatie domineren. Dergelijk verlies van informatie en genetische verschuiving zijn uiteraard geen bewijs voor ?microbe tot mens? evolutie. Een dergelijke evolutie steunt op de continue verschijning van nieuwe genetische informatie. Groeibelemmering van mensen, en verschuiving en eliminatie van groepen genen door selectie, is geen bewijs voor die ?microbe tot mens? evolutie.

Kleine hersenen, grote prestaties

De hersenen van ?Flores man? (of moet dat Flores vrouw zijn?) was belangrijk kleiner dan dat van de moderne mens. Zelfs als we hun lichaamsgrootte in acht nemen. Het is echter interessant dat enkele van de gevonden werktuigen zo ingewikkeld lijken zelfs enkele evolutionisten speculeren of de moderne mens, niet op het eiland is geweest en deze werktuigen heeft achtergelaten! Het toont ons weer het feit dat hersengrootte en intelligentie niet zo sterk gecorreleerd is. Minder waarschijnlijk, maar mogelijk is dat de voorouders van de Flores-Mens niet slechts de zeereis naar dit eiland maakten, maar ook de ingewikkelde werktuigen. Generaties laterzien we dan nog slechts de mutationele gedegenereerde nakomelingen.

Conclusie

Kort samengevat, de ontdekking is opwindend en interessant. Evolutionisten zijn verrast en verbaasd door de ontdekking. Zonder twijfel zullen ze echter wel een manier vinden om het in hun altijd zo flexibele evolutionaire raamwerk te plaatsen. Waarschijnlijk zelfs op zo?n manier dat het hun evolutionaire denkbeelden versterkt. De Flores ontdekking past prima in een bijbelse kijk op de geschiedenis. Maar het lijkt misschien wat vreemd voor diegenen die, mild uitgedrukt, pogen de Bijbel en miljoenen jaren de verenigen.^[3]

Tenslotte, zou de zo goed als niet gefossiliseerde, fragiele staat van deze beenderen ook serieuze vragen moeten oproepen bij critici over het hele miljoenen jaren raamwerk.

Addendum