De hergroei van ribben

Een frontale botsing met een vol beladen tankwagen op volle snelheid¹ is een ervaring die ik niemand zou willen aanbevelen. Tot mijn grote geluk heb ik zo?n botsing overleefd. God had duidelijk andere plannen met mij.²

Tijdens de 5? maand in het ziekenhuis en de vele jaren die er nog op volgden, onderging ik een serie operaties om verschillende van mijn lichaamsdelen te laten reconstrueren, in het bijzonder de beenderen van mijn gezicht.³

Tijdens veel van de operaties is gebruik gemaakt van mijn eigen botweefsel voor deze reconstructies. Ik bemerkte dat de plastisch chirurg telkens weer botweefsel wegnam uit de rechterzijde van mijn ribbenkast, via hetzelfde horizontale litteken, om meer bot te verkrijgen voor deze procedures. Op een dag vroeg ik hem of alle bot daar nog niet op was. Hij keek mij nietszeggend aan en legde me uit dat hij en zijn team elke keer de gehele rib wegnamen. “We laten het periosteum (beenvlies) intact, zodat de rib gewoon weer aangroeit.”

Ondanks dat ik ben opgeleid voor en heb gewerkt als huisarts, intrigeerde mij dit; ik had me dat nog nooit eerder gerealiseerd. Het periosteum (de letterlijke betekenis van dit woord is ?rondom het been?) is een vlies wat elk bot omhult. Het is ook de reden waarom er iets tussen je tanden kan blijven steken als je zit te knagen op, bijvoorbeeld, een stuk lamsbout. Het periosteum bevat cellen die nieuw botweefsel kunnen aanmaken. In het bijzonder bij jonge mensen ‘heeft het rib periosteum de opmerkelijke mogelijkheid om beenweefsel te regenereren, misschien zelfs meer dan ieder ander bot’.⁴

Chirurgen die operaties aan de borstkas plegen, verwijderen routinematig de ribben waarna deze meestal weer aangroeien, volledig of gedeeltelijk. Veel hangt af van de zorgvuldigheid waarmee de rib wordt verwijderd; het moet uit het periosteum worden ‘gepeld’ om het vlies zo volledig mogelijk intact te laten. Een belangrijke reden waarom de rib zo geschikt is voor dit herstel, is dat de aangehechte tussenribspieren (intercostale spieren) zorgen voor een goede bloedtoevoer.

Toen de chirurg me dit vertelde was mijn onmiddellijke gedachte: “Wauw, dat is echt geweldig! Adam hoefde niet rond te lopen met een defect!” In Genesis 2:21, waarin verwezen wordt naar de schepping van Eva, lezen we:

‘Toen liet de Heere God een diepe slaap op Adam vallen, zodat hij in slaap viel; en Hij nam ??n van zijn ribben en sloot de plaats ervan toe met vlees.’

Verrassend genoeg zijn sommige christenen opgegroeid?in de overtuiging dat mannen ??n rib minder hebben dan vrouwen. Uiteraard hebben ze er gewoon evenveel. Sommige anti-creationisten hebben gebruik gemaakt van het feit dat mannen vandaag de dag geen ontbrekende ribben hebben, om een letterlijke Genesis te bespotten.

Jaren voor mijn ongeluk, wanneer naar deze kwestie gevraagd werd, gaf ik een antwoord zoals dit: “Als uw vader een vinger zou hebben verloren in een cirkelzaag, denkt u dan dat al zijn kinderen ook een vinger minder zouden hebben? Of al zijn zonen, maar zijn dochters niet? Natuurlijk niet.?De DNA-instructies worden doorgegeven van ouder op kind in de vorm van een code, zoals geschrift.?Het verwijderen van een rib (of vinger) zou niet de instructies van de code veranderen, dus alle nakomelingen zullen al hun ribben (of vingers) hebben.”

Hoewel dit alles nog steeds absoluut waar en relevant is, voegt deze informatie over de hergroei van ribben een nieuwe en fascinerende dimensie toe.?God heeft de rib ontworpen, samen met het periosteum. Hij zou zeker hebben geweten hoe de rib verwijderd zou moeten worden op zo’n manier dat die later weer zou aangroeien, net zoals ribben dat vandaag de dag nog steeds doen?zonder dat er ??n of ander speciaal wonder voor nodig is.⁵

Adam zou geen permanente zwakke plek in zijn ribbenkast hebben gehad, maar gedurende de honderden jaren van zijn leven evenveel ribben als u en ik vandaag de dag hebben.

1. De gecombineerde snelheid van de botsing, in 1986, was ongeveer 180 km/hr.
2. En voor mijn dochter Lisa, toentertijd 11 jaar, die op wonderbaarlijke wijze vrijwel ongedeerd ontsnapte.
3. Als direct gevolg van het ongeluk had ik in totaal 55 chirurgische operaties onder narcose (de meerderheid zonder het verwijderen van m’n ribben).
4. Plastisch chirurg Dr David Pennington, persoonlijke gesprekken, 7 mei 1999.
5. Het bijzondere was natuurlijk de manier waarop Eva gevormd werd uit vlees en bot. Waarom op deze wijze?waarom niet direct uit eenvoudige elementen, of ‘stof’ zoals Adam? Allen van ons hebben gezondigd ‘in Adam’?en we kunnen allemaal verlost worden door het offer van Jezus Christus, de ‘laatste Adam’ (1 Korinthi?rs 15:45). Het was dus belangrijk dat een ieder van ons, inclusief Eva, nakomelingen waren van Adam.