Ida: Is nu eindelijk de ontbrekende schakel gevonden?

Heeft Ida recht op al deze aandacht? Een voorlopige beschouwing.

Ondanks de grote media aandacht voor deze ?ontbrekende schakel? bevat dit verhaal een wonderlijkbaarlijke hoeveelheid ?gebakken lucht.?
Eerder deze maand verschenen in de media de eerste berichten over ?Ida? de meest recente en zo wordt verondersteld belangrijkste ontbrekende schakel. Sinds vorige week heeft het verhaal een gigantische vlucht genomen tot een ware mediahype.

Maar bevestigt Ida werkelijk ?de evolutie van vroege primaten en uiteindelijke van de moderne mens? zoals een van de nieuwsberichten het beschrijft?
Een andere journalist dweept, ?De zoektocht voor een direct verband tussen de mens en de rest van het dierenrijk heeft 200 jaar geduurd, maar het is vandaag op een speciale persconferentie in New York gepresenteerd.
Het fossiel dat gevonden is in Duitsland kreeg na de ontdekking de formele naam Darwinus masillae (als een eerbetoon aan Darwin). Het wordt een ouderdom van 47 miljoen jaar toegekend. Een van de wetenschappers gaf het fossiel de bijnaam Ida, (vernoemd naar zijn dochter).

Ondanks de hype lijkt Ida in de verste verte niet op een overgangs-?aapmens?. Het lijkt veel meer op een moderne lemur (beter bekend als maki)
De Wall Street Journal, geeft een iets uitgebreidere uitleg van alle evolutionaire opwinding:

Antropologen hebben lang geloofd dat mensen zijn ge?volueerd uit aapachtige voorouders in een ver verleden. Ongeveer 50 miljoen jaar geleden liepen er twee groepen aapachtigen op de aarde. Een kennen we als de Tarsiidae voorlopers van het spookdiertje (Tarsius), een klein schepsel met grote ogen dat in Azi? leeft. De andere groep staat bekend als de Adapidae, een voorloper van de maki?s (Lemur) op Madagaskar.

Op basis van het voorheen zeer gelimiteerde fossiele bewijsmateriaal, was er een groot dispuut of het nu de groep van de Tarsiidae of de Adapidae was die hebben geleid tot apen, mensapen en mensen. De laatste ontdekking voedt de minder gebruikelijke visie dat onze oude aapachtige voorouder een Adapid was, de veronderstelde voorouder van de maki.

Dus in plaats van een aapmensachtige ontbrekende schakel zoals in veel media onterecht wordt gesuggereerd (ook in Nederland), blijkt het ware verhaal achter het fossiel absoluut geen indruk te maken en creationisten hoeven zich er in het geheel niet door te laten intimideren. Laten we eerst eens naar de feiten kijken.

• Het goed bewaard gebleven fossiel (het is voor 95% compleet, inclusief gefossiliseerde vacht en andere delen) is ongeveer zo groot als een wasbeer en heeft een lange staart. Het skelet lijkt zeer veel op dat van een maki (een kleine primaat, die vooral in bomen leeft). Het fossiel lijkt in de verste verte (zie afbeelding rechts) niet op het skelet van een mens.



• Het fossiel werd door amateur fossiel jagers in 1983 in 2 delen gevonden. Uiteindelijk vond het zijn weg via handelaren in fossielen zijn weg naar het onderzoeksteam.



• Ida heeft een opponeerbare duim, waarvan het ABC News artikel zegt: ?net als dat van mensen en anders dan andere moderne zoogdieren? (d.w.z. het suggereert dat de opponeerbare duim bewijsmateriaal voor evolutie is). Maar ook de maki van vandaag de dag heeft een opponeerbare duim (net als alle andere primaten). Evenzo heeft Ida nagels net als andere primaten. En het sprongbeen (talus) wordt beschreven als ?dezelfde vorm als bij mensen?, ondanks feit van de andere verschillen in het enkelgewricht.



• In tegenstelling tot de makis van vandaag de dag (voor zover wetenschappers kunnen nagaan) beschikt Ida niet over de ?verzorgings klauw? en de ?tandkam? (een dicht op elkaar staande rij tanden, die iets naar voren staan). Feitelijk lijkt het gebit van Ida veel meer op dat van apen. Het zijn allemaal slechts kleine verschillen die makkelijk kunnen worden verklaard als variatie binnen de soort.

Gezien deze feiten is het ongelooflijk dat iemand deze vondst als ?ontbrekende schakel? bejubelt. Toch beweert de naturalist David Attenborough:

?Mensen kunnen zeggen: ?Okay, u zegt dat we primaten zijn? laat ons de link zien.? De link waar ze tot nu toe van zouden zeggen dat die ontbreekt. Nou, die ontbreekt niet langer.?

Ongelooflijk, Attenborough beweert dat zijn interpretatie ?niet draait om verbeelding.?.

De creationistische interpretatie

De principes die creationisten meer vertellen over Ida, zijn voor een deel dezelfde als die hen in staat stelt om fossiel na fossiel te beoordelen op hun claim overgangsfossiel te zijn.

1. Er is niets aan dit fossiel dat er op duidt dat het iets anders is dan een uitgestorven Lemur-achtig schepsel. Het lijkt in de verste verte niet op een chimpansee, laat staan een ?aapmens? of mens.



2. Een fossiel kan nooit evolutie tonen. Fossielen zijn onveranderende weegaven van dode organismen. Evolutie is een proces waarvan wordt aangenomen dat er verandering is in het leven van organismen. Fossielen tonen slechts ?evolutie? als men evolutie voorondersteld en dat vooronderstelde geloof gebruikt om het fossiel te interpreteren.



3. Gelijksoortigheid kan nooit evolutie aantonen. Als twee organismen over gelijksoortige structuren laten zien, dan bewijst dat enkel maar dat ze gelijksoortige structuren hebben. Men moet eerst evolutie vooronderstellen om te kunnen zeggen dat de gelijksoortigheden het gevolg zijn van evolutie in plaats van ontwerp. Bovendien krijgen de vaak kleine overeenkomsten zeer veel aandacht terwijl de grote verschillen worden genegeerd.



4. De opmerkelijke conservering is een kenmerk van snelle bedekking. Een van de onderzoekers J?rn Hurum van de universiteit van Oslo zei:

   ?Dit fossiel is zo compleet. Alles is aanwezig. Dit is nog nooit eerder vertoond bij het verslag van primaten. Je ziet dit soort complete overblijfselen enkel bij graven van mensen.?

   Zelfs de maaginhoud van Ida is bewaard gebleven. Hoewel de onderzoekers geloven dat Ida naar de bodem van een meer is gezonken en toen werd bedekt, is de kwaliteit van de conservering meer in overeenstemming met een catastrofale bedekking tijdens een overstroming. Bovendien was Ida gevonden met ?honderden goed bewaard gebleven fossielen?




5. Als evolutie echt waar zou zijn, zouden er echte overgangsvormen moeten zijn. In plaats daarvan tonen de beste ontbrekende schakels waar evolutionisten mee komen, opmerkelijk vele overeenkomst met organismen die we ook vandaag de dag zien. Vaak met uitzondering van enkele kleine, omstreden en suggestieve anatomische verschillen.



6. Evolutionisten erkennen vaak het gebrek aan ontbrekende schakels wanneer ze nieuwe vinden. Sky News meldt:

   ?Onderzoekers zeggen dat het bewijs van deze overgangssoort eindelijk Charles Darwin?s evolutietheorie bevestigd.?

   Attenborough zegt zelfs dat de ontbrekende schakel, ?niet meer ontbreekt?. Erkennen ze hiermee dat het bewijsmateriaal tot nu toe (zo het lijkt) ontbrak?

Het is nu duidelijk wat Ida niet is. Wat betreft onze conclusie wat Ida wel is, schreven we eerder: omdat het fossiel zeer veel overeenkomst vertoond met een moderne Lemur (maki): klein, een lange start en een in bomen klimmende primaat, lijkt het erop dat creationisten tot de interpretatie kunnen komen dat het een klein in bomend klimmende primaat met een staart is, die nu waarschijnlijk is uitgestorven. Een nakomeling van een van de dieren die geschapen is op de 6e dag van de scheppingsweek.

Veel van de ophef rondom Ida lijkt het resultaat te zijn van een goed georganiseerde ?public relations campanje? ter promotie van een documentaire en een nieuw boek met de titel The Link (De schakel) dat er aan staat te komen. De documentaire zal eind mei in Amerika op History Channel worden uitgezonden onder de titel The Link. In Engeland zal BBC One het uitzenden onder de titel Uncovering Our Earliest Ancestor: The link (Onze vroegste voorouder uitgelicht: De ?schakel?). De productiemaatschappij van de documentaire lanceerde zelfs een website, revealingthelink.com

Maar zoals Hurum reeds meldde, ?Dit fossiel zal waarschijnlijk de volgende 100 jaar de schoolboeken illustreren.? Dus hoewel alle media aandacht op het eerste gezicht bedoelt is om de documentaire en het boek te promoten, is het uiteindelijke resultaat dat er weer een tot ?ontbrekende schakel? uitgeroepen fossiel wordt gepresenteerd aan de volgende generaties als bewijsmateriaal voor evolutie.