Schepping in het onderzoekslaboratorium?

Een interview met de toonaangevende Australische moleculaire bioloog en microbioloog Ian Macreadie.

Wij kenden Dr Ian Macreadie als een hoogst gerespecteerde wetenschapper verbonden aan de Australische Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation (CSIRO) ^[1] (zie enkele van zijn verrichtingen.) Hij staat in de frontlinies van een wetenschappelijk onderzoeksgebied, dat door veel mensen sterk geassocieerd wordt met evolutie. Het was daarom opmerkelijk om hem te horen zeggen:

Dr Ian Macreadie

?Ik heb altijd in het bijbelse verslag van de schepping geloofd. Het gaat mijn begrip te boven dat dingen gewoon zomaar uit het niets zouden kunnen ontstaan en dat wij ontwikkeld zouden kunnen zijn uit ?aapachtige? voorouders.?

Dr. Macreadie zei dat tijdens zijn studie, evolutie gewoon als een van de opties werd gezien. Maar, zei hij:

?hoewel er in de tussentijd niet veel veranderd is in de zin van wetenschappelijke vooruitgang, zitten we nu opgescheept met informatie die als een onbetwist feit wordt gepresenteerd.?

Afgezien van lichte twijfel tijdens zijn tienerjaren, is Ian belijdend christen vanaf zijn tiende jaar, nadat hij gehoor gaf aan een bekeringsoproep. Hij hoorde voor het eerst een spreker van Answers in Genesis in 1990, tijdens een bijeenkomst van de kerk. Enige tijd later nam hij onze uitnodiging aan om te spreken over zijn vakgebied in ??n van onze hoofdseminars. Hij zei:

?De schepping is zeker een onderwerp dat relevant is voor het evangelie. Evolutionistisch denken is ??n van de factoren die veel mensen ervan weerhoud om zelfs het bestaan van God te herkennen.?

Wij vroegen zijn mening over fossielen, met het bijbehorende dood en verderf, miljoenen jaren voor het bestaan van de mens. Hij antwoordde:

?Je kunt geen dood aanvaarden v??r de zondeval, dat wil zeggen dat er geen dood kan zijn v??r het bestaan van de mens.?

Ian vind de autoriteit van de Bijbel van fundamenteel belang:

?Ik denk dat elke christen dat vanaf het begin moet beseffen ? we moeten de Bijbel accepteren als God?s woord.?

Wij vroegen Ian naar bewijsmateriaal voor de schepping in zijn eigen vakgebied. Hij antwoordde:

?Evolutie zou beweren dat de dingen beter werden, terwijl ik juist alles in stukken uiteen zie vallen. Genen worden gecorrumpeerd, mutaties (fouten die ontstaan tijdens het kopi?ren van het DNA voor de volgende generatie) veroorzaken in een populatie een toenemende last van overge?rfde ziekten. Alle dingen waren in eerste instantie goed ontworpen.?

De oorsprong van AIDS

Als ??n van de vooraanstaande AIDS onderzoekers op het zuidelijk halfrond, was Ian in de positie om opmerkingen te maken over virussen. Hij zei:

?Ik geloof eigenlijk niet dat God virussen heeft geschapen als gescheiden eenheden, ik geloof dat zij ooit een onderdeel waren van het DNA in de cellen. Enkele evolutionisten zien virussen als voorlopers van cellen, maar dat werkt niet, omdat zij de machinerie van de cellen nodig hebben om zich te vermeerderen. Ik zie virussen als genetisch afval, langgeleden ontsnapt aan de cellen, als gevolg van mutatie, milieuschade – wat deel uitmaakt van de vloek over de schepping [Genesis 3]. Vanuit deze theorie zou ik zou willen voorspellen dat we mogelijk stukjes ?virus?-DNA in het menselijk genoom (DNA) gaan vinden. En dat wordt nu ook ontdekt.?

Een virus, eigenlijk niet meer dan een pakketje DNA, zou van de ene gastheer naar een van andere soort kunnen springen. Is AIDS zo te voorschijn gekomen uit de Groene Meerkat (een aap), zoals vaak gehoord wordt? Ian antwoordde:

?Het semi-immunodefici?ntie virus in de Afrikaanse Groene Meerkat komt zeker het meest overeen met het AIDS virus, maar we weten het nog altijd niet zeker. Het is interessant wanneer je bedenkt dat we zoveel weten over de veronderstelde evolutionaire oorsprong van de mens, zouden we toch in staat moeten zijn om de oorsprong van dit recentelijk ontstane virus op te sporen?

Moleculair biologen hebben een aantal enorm inspirerende ontdekkingen gedaan, maar hoeveel weten we nu eigenlijk echt? Ian vertelde ons dat alle 6000 genen in het DNA van een ?simpele? gistcel nu in kaart gebracht zijn/vertaald zijn. Van slechts de helft is de functie bekend, zei hij, maar in termen van volledig begrip van de 3-D structuur van het resulterende eiwit (het molecuul dat gecodeerd word door een bepaald gen) is waarschijnlijk minder dan 5% bekend. Hij zei:

?Het is interessant, je kunt alle losse componenten hebben, maar je kunt er nog niet eens een gistcel van maken die toch slechts een fractie van de genen van een menselijke cel heeft. Zelfs met al die mensen die er vandaag aan werken, trotseert het, tot nu toe, een complete beschrijving – het is gewoon verbazingwekkend complex.?

Zou al die complexiteit dus gecodeerd kunnen zijn binnen de grote, maar eindige hoeveelheid DNA van een gistcel? Dacht hij dat we alleen maar ons begrip over de informatie systemen van levende wezens hoeven te verfijnen, of zijn er nog echte verrassingen op komst?

Dr Macreadie gaf aan dat hij eraan twijfelt of de huidige kennis voldoende zal zijn. Hij zei:

?Er zijn veel verrassingen aangetroffen in gist; bijvoorbeeld, een aantal genen zijn hetzelfde als die in planten, maar deze hebben een totaal andere functie. Ik weet zeker dat er nog veel meer verassingen in menselijke cellen zitten. In gist is er ontdekt dat dezelfde streng DNA kan coderen voor verschillende eiwitten, simpelweg door het leesraam te verschuiven, waardoor het beginpunt voor aflezen verschuift – een verbazingwekkend ingenieuze manier om extra informatie op te slaan. En we wisten al een tijd hoe een gen ?geknipt en geplakt? kon worden om verschillende eiwitten te maken. Maar alsof dat nog niet overweldigend genoeg was, hebben we recentelijk ontdekt dat een eiwit, door ??n gen gemaakt, ook geknipt kan worden en naar twee verschillende locaties in de cel kan worden gebracht.?

Mutaties ? geen evolutie

We wisten Dr. Macreadie goed bekend zou zijn met het feit dat een incidentele mutatie het makkelijker kan maken voor een microbe om bijvoorbeeld een aanval van een bepaald antibioticum te overleven. Omdat dit geloof dat mutaties nieuwe informatie toe kunnen voegen cruciaal is binnen het denkbeeld van microbe-tot-mens evolutie, bevroegen wij hem erover: Hij vertelde ons:

?Wat we in het laboratorium slechts aantreffen is gen duplicatie, herverdeling van bestaande, of defecte genen (met verlies aan informatie) die een microbe kunnen helpen om te overleven ? laten we zeggen doordat ze niet in staat zijn zich effectief aan het antibioticum te binden. Maar je ziet nooit nieuwe informatie verschijnen in een cel. Soms kan een bacterie informatie injecteren in een andere bacterie ? waardoor het voor die bacterie ?nieuw? is – maar die informatie moet ergens anders zijn ontstaan en dat zien we gewoon weg niet gebeuren. Het is moeilijk om te zien hoe serieuze wetenschappers zouden kunnen geloven dat echte informatie zomaar uit het niets te voorschijn kan komen.?

Dr Ian Macreadie erkende dat zijn bijbelse geloof in de schepping ?heeft geleid tot veel problemen in de omgang met andere wetenschappers.? Vervolging?, vroegen wij.

?Ik denk meer bespotting. Ik denk dat je heel selectief moet zijn met betrekking tot waar en wanneer je jezelf uitspreekt. Mensen in een groep lokken je soms uit en wachten tot jij je nek uitsteekt en zijn dan niet altijd bereid om een eerlijke kans te bieden om je gezichtspunt toe te lichten. Maar onder vier ogen heb je een betere kans om de zaken effectief door te spreken.?

We verlieten dit gesprek enorm bemoedigd door het getuigenis van Dr. Ian Macreadie, terwijl hij prijzenwinnende wetenschap bedrijft op het hoogste niveau binnen zijn beroep.