Een oog voor detail

Wanneer onze blik gericht is op een vast punt, zullen onze ogen kleine reflexbewegingen maken wat ook wel aangeduid wordt als ?jitter?. Dit ?jitteren? veroorzaakt een trillend beeld op het netvlies. Tijdens een onderzoek in de jaren ’50, waarbij vrijwilligers een voorwerp bekeken maakten onderzoekers gebruik van spiegels die druk uitoefenden om de jitter op te heffen en waarbij de vrijwilligers het zicht kwijtraakten op het voorwerp (dat verdween in een onsamenhangende grijze brij). Hierdoor kwamen de onderzoekers tot de conclusie dat de jitter moest voorkomen dat het beeld weg zou vagen (faden).

Door later ook gebruik te maken van computertechnologie om de bewegingen van het oog te volgen, ontdekte neuroloog Michele Rucci verbonden aan de Universiteit van Boston met zijn collega’s, dat de jitter essentieel is voor de hersenen om de fijnere details van een beeld te helpen onderscheiden. ^[1] Het onderdrukken van de jitter resulteerde bij vrijwilligers in een 16% afname van detailonderscheiding vaardigheid bij fijne lijnpatronen. Voor het lokaliseren van ??n enkele boom in een bos, of een bes aan een struik is dezelfde vaardigheid nodig.

?Ons kijkvermogen kan niet vergeleken worden met een camera waar je een beeld neemt en de hersenen het verwerken, ‘ zo verklaard Rucci. ?het daadwerkelijke kijkproces… be?nvloedt wat u ziet.? ^[2]

Wie had er ooit gedacht dat die onbewuste reflexbewegingen van het oog een dergelijke essenti?le functie hebben? De Schepper van het oog wist duidelijk wat Hij deed. Hij heeft oog voor detail, zodat ook wij dat mogen hebben!