vertaling AV, Mediagroep In Genesis
|
Afbeelding <www.centralpt.com/pageview.aspx?id=21220> Artistieke weergave Velafrons coahuilensis.
|
Een recente vondst van een dinosauri?r in Mexico geeft een helder inzicht in zowel de enorme omvang van de zondvloed, als van de omvang van de daarbij betrokken processen. Een internationaal onderzoeksteam geleid door wetenschappers van het Natuurhistorisch Museum van Utah, ontdekte de fossiele overblijfselen van een van de slachtoffers van deze gebeurtenis. Het betreft een tot voor kort onbekende dinosauri?rsoort, die de naam Velafron coahuilensis kreeg .[1], [2] (De geslachtsnaam betekent “voorhoofd met zeil”, en de soortnaam verwijst naar de staat Coahuila).
Het team rapporteerde het bewijsmateriaal natuurlijk niet aan de hand van een zondvloedmodel. Dus, hoewel het team hoopt dat de vondst nieuwe inzichten zal geven in de vroegere levensomstandigheden in west Noord-Amerika, hebben ze de meest relevante factor – de zondvloed – buiten beschouwing gelaten. Je zou het kunnen vergelijken met het uitleggen van de geschiedenis van Europa zonder te verwijzen naar de Tweede Wereldoorlog.
Snelle sedimentafzetting
Het skelet van de betreffende dinosauri?r werd opgegraven in de jaren ?90 van de vorige eeuw; in noord-centraal Mexico, ongeveer 43 km ten westen van Saltillo, dichtbij de kleine stad Rincorn Colorado in de staat Coahuila. Het dier was een Hadrosaurier, een dinosaurus-soort met ?eendensnavel?, met een grote waaiervormige kam op z?n hoofd die er uit zag als een klein zeil.
|
Diagram naar Eberth, D.A., en andere., ref. 3 Een deel van de sedimentaire afzetting van de Cerro del Pueblo Formatie waarin Velafrons coahuilensis en andere dinosauri?r fossielen werden gevonden. (Cl = kalksteen; Si = siltgesteente (= sedimentair slibgesteente); Fss = fijn korrelig zandsteen; Mss = middel korrelig zandsteen; Css = grof korrelig zandsteen; Cg = conglomeraten). De “trace fossils”, verticale geori?nteerde fossiele sporen (ge?nterpreteerd als tunnels) zouden eerder afwateringsbuisjes kunnen zijn.
Klik hier voor een grotere afbeelding. |
Onderzoek heeft uitgewezen dat het dier jong gestorven is maar evengoed een lengte had van 7,6 meter. Om goed geconserveerd te kunnen worden was het noodzakelijk dat zijn overblijfselen direct werden begraven en dat vereiste een aanzienlijke hoeveelheid sediment.
Het waren dikke sedimentlagen waarin de overblijfselen van het dier werden begraven. Ze maken deel uit van een sediment-gesteente-groep die de Cerro del Pueblo Formatie genoemd wordt. Haar eigenschappen tonen iets van de enorme omvang van de betrokken waterramp.
Een zogenaamde Paleocurrent-analyse waarbij men nagaat in welke richting bepaalde sedimenten zijn afgezet, heeft aangetoond dat de vloedwateren naar het oosten stroomden terwijl enorme sedimenthoeveelheden (die de formatie hebben samengesteld) als reusachtige platen over een uitgebreid geografisch gebied werden afgezet.[3]
Over een afstand van 70 km varieert de dikte van de afzetting van ongeveer 500 meter in het westen tot 150 meter in het oosten bij Saltillo. De Cerro del Pueblo Formatie is onderdeel van een veel groter sedimentair pakket dat vele kilometers dik afgezet is in het uitgestrekte Parras Basin.[4] Zo?n diep sedimentpakket kan zich niet opbouwen tenzij het relatieve zeeniveau in het gebied continue steeg om zo de noodzakelijke voorwaarden te cre?ren.
Tijdens de afzetting was de stroomsnelheid van het water zeer variabel, wat duidelijk blijkt uit de eigenschappen van de verschillende aardlagen (strata). Er zijn veel aanwijzingen die duiden op kruisende afzettingslagen binnen de strata, waaronder zogenaamde planar cross-stratification, trough cross-stratification en ripple cross-lamination (zie diagram voor verduidelijking), wat duidt op sterke waterstroming.[5]
Sommige zandsteenlagen bevatten kiezelstenen en granulaten wat eveneens inzicht geeft in de betrokken stroomsnelheid van het water.
Een andere aanwijzing voor de kracht van het water is de dikte van de afzonderlijke lagen. De vaak massieve zandsteenlagen zijn vele meters dik en er zijn talrijke meters dikke afzettingen van massieve moddergesteenten die naar boven toe verruwen. Dit duidt op herhalende modderstromen van grote omvang. De lagen tonen vaak zogenaamde ?zacht sediment deformatie?, een aanwijzing dat het afzetten zo snel plaatsvond dat de lagen kronkelden en bewogen voordat ze tijd hadden om zich vast te zetten en te consolideren.
Wijdverbreide verwoesting
|
Afbeelding <www.centralpt.com/pageview.aspx?id=21220> Gereconstrueerde schedel van Velafrons coahuilensis.
|
Het is duidelijk dat de gebeurtenissen die de sedimenten afzetten een verwoestend effect hadden op de leefomgeving. Dit is niet te vergelijken met wat we zien bij huidige stormen en overstromingen. Niet alleen de Hadrosauri?r, Velafrons, werd begraven, maar opgravingen haalden een tweede soort eendensnavel-dinosauri?r boven de grond. Het betrof een gehoornde dinosauri?r die lijkt op Triceratops met twee grote hoornen en een lang beenachtig uitsteeksel. Ze legden ook enkele grote tyrannosauri?rs bloot (verwant aan T. rex) en kleinere dieren met hoekige klauwen aan hun voeten (net als Velociraptor).
De dinosauri?r overblijfselen werden niet gewoon begraven als aparte geraamtes, maar de opgravingen hebben grote hopen blootgelegd die botten van eendensnavel,- en gehoornde dinosauri?r geraamtes door elkaar bevatten. Teamleider Terry Gates zei dat de regio opvallend productief was omdat het een groot aantal kwalitatief goede dinosauri?rfossielen opleverde welke tevens goed bewaard zijn gebleven.
De catastrofe trof zowel het land als de zee. Andere gewervelde fossielen die in de formatie werden blootgelegd betreffen schildpadden, vissen en hagedissen, wat wil zeggen, dat land- en zeedieren bij elkaar begraven werden.
De Cerro del Pueblo Formatie bevat ook fossielen van slakken, tweeschalige schelpdieren, ammonieten, zeeslakken, oesters en landslakken, fossiel hout, bladeren en vruchten. Opnieuw, land,- en zeeleven in dezelfde formatie.
Wat is er gebeurd?
|
Afbeelding <www.centralpt.com/pageview.aspx?id=21220> Onderzoeksteam op de lokatie waar Velafrons coahuilensis werd gevonden.
|
De onderzoekers hebben geprobeerd om het soort omgeving te reconstrueren die het opmerkelijke bewijsmateriaal wat ze vonden in het gebied zou kunnen verklaren. Maar doordat ze de zondvloed buiten beschouwing lieten, moesten ze veel moeite doen om een aannemelijk verhaal te bedenken. Het was duidelijk dat de afzettingen wezen op een grote waterramp waarbij massa?s doden vielen, maar ze gingen op zoek naar vergelijkbare moderne gebeurtenissen.
Het team speculeerde dat de gebeurtenissen in direct verband stonden met hoge zeespiegels die het overstromen van lagergelegen gebieden veroorzaakten (het Krijt is erkend als een periode van een wereldwijde hoge zeespiegel). Ze suggereerden dat krachtige stormen kilometers vruchtbare kust verwoestte waardoor hele kuddes dinosauri?rs stierven. ?Misschien?, zeiden ze ?waren de stormen vergelijkbaar met de stormen die nu voorkomen rondom de zuidelijke punten van Afrika en Zuid-Amerika?. Maar stormen in deze gebieden leiden niet tot het doden en begraven van hele kuddes dieren, zoals krokodillen, samen met vissen, hagedissen, schaaldieren samen met hout en bladeren. En zulke stormen leiden ook niet tot conservatie van de overblijfselen van zulke schepselen in dieren-kerkhoven; begraven onder meters dikke lagen modder en zand.
 Het oude-aarde model heeft een tijdsprobleem. Waar is de tijd die voorgesteld wordt in het geologische segment? Hoe kunnen dieren worden begraven en behouden worden bij zo?n lage snelheid van sedimentafzetting? |
Snelle en catastrofale afzetting van sediment betekent natuurlijk dat ze er niet lang over deden om op te hopen. Met andere woorden, er is een probleem met de leeftijd van 72 miljoen jaar waarop de sedimenten worden gedateerd. Deze leeftijd is tot stand gekomen op basis van de standaard geologische kolom (gebaseerd op de soorten fossielen die gevonden zijn). Er is ook een probleem met betrekking tot de gemiddelde snelheid van 0,55 mm per jaar waarmee sediment zou afzetten en die gebaseerd is op magneto-stratigrafische gegevens. Het oude-aarde model heeft een tijdsprobleem. Waar is de tijd die voorgesteld wordt in het geologische segment? Hoe kunnen dieren worden begraven en behouden worden bij zo?n lage snelheid van sedimentafzetting?
Het einde van de onderwaterzetting fase
Binnen het Bijbelse raamwerk (het historisch gedocumenteerde ooggetuigenverslag van de geschiedenis) zouden deze sedimenten zijn afgezet als gevolg van de zondvloed. Het moge duidelijk zijn dat ze niet de gebeurtenissen tijdens de scheppingsweek voorstellen, want er was nog geen dood of lijden, vandaar ook geen fossielen. Vanwege de zuivere geografische afmetingen en fysische dikte van de sedimenten, is het ook duidelijk dat deze geen sedimenten voorstellen die net voor, of na de zondvloed afgezet zijn. We kunnen concluderen dat de sedimenten werden afgezet toen de vloedwateren stegen op de aarde omdat de landdieren nog in leven waren wat blijkt uit de meerdere dinosauri?r-spoorroutes die gevonden zijn in dat gebied.[8] Het is aannemelijk dat deze sedimenten werden afgezet net voordat de gehele aarde met vloedwater bedekt raakte.[9]
De nieuwe dinosaurusvondst in Mexico en de daaraan gerelateerde geologische onderzoeken verschaffen een nieuw en opzienbarend zicht op de gebeurtenissen in het verleden. Ze onthullen iets over de omstandigheden en verwoestingen die samengingen met de grootste waterramp aller tijden, de zondvloed. Tevens geven ze inzicht in de diersoorten die door de gebeurtenis werden getroffen.
| Voor meer informatie over sporen van dinosauri?rs en hun connectie met de zondvloed zie ook de artikelen: |
Aanbevolen materiaal:
 De Zondvloed: Feit of Fictie?
In dit boekje komt u oog in oog te staan met een deel van het opzienbarende bewijsmateriaal voor de zondvloed. Van de massa?s fossielen die wereldwijd begraven zijn in door water afgezette sedimenten, tot oude stamlegenden die nagenoeg in alle culturen ter wereld bestaan.
|
 Walking with Dinosaurs (DVD)
Philip Bell spreekt op boeiende wijze over het schijnbare mysterie van de dinosauri?rs en behandelt diverse onderwerpen zoals: – Heeft God werkelijk dinosauri?rs geschapen? – Waren er dinosauri?rs op de ark van Noach? – Recente vondsten: zacht weefsel in dinosauri?r-beenderen. – Interpretatie van fossielen. – Historisch bewijsmateriaal waaruit blijkt dat mensen en dinosauri?rs samen geleefd hebben. – Wat is gebeurd met de dinosauri?rs? en waarom kennis over dinosauri?rs van belang is voor ons geloof.
|
Referenties en aantekeningen
Originele Engelse tekst op: http://www.creationontheweb.com/content/view/5639/
Laatste artikelen
Kan chemische evolutie DNA produceren?
Tegenstrijdige radiometrische dateringsmethoden
