De vogelgriep en evolutie

Op dit moment (februari 2004), grijpt een dodelijk griepvirus met grote snelheid om zich heen bij pluimvee in Azi? en andere delen van de wereld. Miljoenen kippen zijn of aan de ziekte gestorven of worden opzettelijk geslacht om te voorkomen dat de ziekte zich verder verspreid. De economische kosten zijn gigantisch zeker voor die landen die het economische toch al niet zo voor de wind gaat.

Tot nu toe heeft slechts een beperkt aantal mensen de ziekte opgelopen door contact met de vogels, en slechts enkele zijn aan de ziekte gestorven. Tot op heden zijn er geen duidelijke aanwijzingen dat de ziekte ook van mens op mens wordt overgedragen.

Echter veel persdiensten en gezondheidsorganisaties hebben de angst uitgesproken dat het virus zou kunnen muteren naar een vorm die in staat is zich van mens op mens te verspreiden.
Van de Spaanse griep, welke in 1918-1919 over de wereld rondwaarde en meer dan 20 miljoen slachtoffers maakte (wat meer is dan het aantal slachtoffers van de toen juist afgelopen 1^e wereldoorlog en de ?zwarte dood?, in de 14^e eeuw in Europa) wordt aangenomen dat ook deze mogelijk is begonnen bij vogels en zich daarna verspreidde via mensen.

De angst wordt aangewakkerd door het feit dat sinds de Spaanse griep van bijna een eeuw geleden, de bevolkingsdichtheid en de mobiliteit enorm zijn toegenomen. Een ziekte die toen 20 miljoen slachtoffers maakte zou vandaag de dag mogelijk in staat zijn om honderden miljoenen slachtoffers te maken. Wat nog bijdraagt aan de alarmerende toestand is het feit dat dit vogelgriepvirus schijnbaar resistent is tegen sommige antivirale medicijnen.

Belang voor het ontstaan van leven.

Zal het werkelijk gebeuren? Niemand weet het zeker. Zou het kunnen gebeuren? Wetenschappelijk en medisch gezien, ja zeker! Het is verre van overdreven. Het idee van een dierlijk virus wat de soortenbarri?re overwint is al eerder besproken door creationistische wetenschappers. Van het AIDS virus wordt aangenomen dat het erg waarschijnlijk is dat dit van populaties groene apen in Afrika is overgegaan op een nieuwe gastheer: de mens.

Verder kan worden opgemerkt dat het idee van virussen die van gastheer veranderen, een wezenlijk deel zijn van een consistent scheppingsmodel. ^[1] Vandaag de dag zijn er virussen die enkel mensen infecteren. Als dat altijd zo zou zijn geweest, dan zou je moeten aannemen dat Noach en zijn gezin alle menselijke virussen bij zich moeten hebben gedragen op de ark. Maar als dierlijke virussen in een later stadium ook schadelijk konden worden voor mensen dan bestond dat probleem niet. Feitelijk is het zo, dat bijvoorbeeld van de mazelen wordt aangenomen dat het oorspronkelijk afstamt van een virus (canine distemper) wat normaal alleen honden infecteert.

Zijn de veranderingen van deze virussen evolutie in de betekenis zoals we die meestal aan dit woord wordt gegeven? Het antwoord is een duidelijk nee, zoals al eerder besproken. ^[2] Dit soort veranderingen zijn principieel en simpelweg niet in staat ook maar een kleine stap te zetten op het veronderstelde biologische veranderingspad van amoebe tot astronoom. Sterker nog, geen enkele goed ge?nformeerde evolutionist zal proberen te beargumenteren dat een virus kan worden gezien als een ?eenvoudige levensvorm? analoog aan die van het begin van het evolutionaire proces op aarde. De reden is overduidelijk. Een voorwaarde voor het bestaan van een virus is de aanwezigheid van een volledig zelf reproducerende organisme, die als gastheer kan dienen. Een virus kan zich niet reproduceren zonder de complexe biologische ?machines? van een levend wezen. Omdat virussen parasiteren op het celleven, kon het eerste leven bij lange na geen virus zijn geweest.

Keer op keer is aangetoond dat het demonstreren van verandering niet genoeg is om de evolutionaire geschiedenis van het leven op aarde aan te tonen (zie Kever miskleun ). ^[3] Feitelijk zien we dat de voorbeelden van biologische verandering die over het algemeen worden gebruikt als argument voor de evolutietheorie, bij gedetailleerdere bestudering juist het tegenovergestelde aantonen. ^[4] Bacteri?n kunnen bijvoorbeeld resistent worden tegen antibiotica, maar dat soort veranderingen zijn het gevolg informatieverlies ^[5] Dit kun je niet echt het recept noemen voor de opwaartse richting langs het veronderstelde evolutionaire pad dat, zo wordt aangenomen, leidt van microbe tot magnolia?s en muskusratten.

Samenvatting

Jammer genoeg dragen woorden als ?mutatie? en ?evolueren?, zoals die worden gebruikt voor de gevreesde veranderingen in het virus vaak een darwinistische lading. Dit wordt in het bijzonder benadrukt als de gevreesde verandering ook echt plaatsvindt. Net als andere levenden dingen, muteren en veranderen ook virussen. Echter het probleem is hier vaak, dat het niet verward moet worden met de ?psychologische link? die er is tussen deze term, en het denkbeeld dat een oersoep veranderde in reigers, kastanjebomen en olifanten.